این دنیا و ادماش
چنان دل کندم از دنيا که شکلم شکل تنهايي است
ببين مرگ مرا در خويش که مرگ من تماشايي است
مرا در اوج مي خواهي تماشا کن،تماشا کن
دروغين بودم از ديروز،مرا امروز تو حاشا کن
در اين دنيا که حتي ابر نمي گريد به حال ما
همه از من گريزانند، توهم بگذر از اين تنها
فقط اسمي به جا مانده از آنچه بودم و هستم
دلم چون دفتر خالي،قلم خشکيده در دستم
گره افتاده در کارم،به خود کرده گرفتارم
به جز در خود فرو رفتن،چه راهي پيش رو دارم؟
رفيقان يک به يک رفتند،مرا در خود رها کردند
همه خود درد من بودند،گمان کردم که همدردند
شگفتا از عزيزاني که هم آواز من بودند
به سوي اوج ويراني پل پرواز من بودند
گره افتاده در کارم،به خود کرده گرفتارم
به جز در خود فرو رفتن،چه راهي پيش رو دارم؟
در اين دنيا که حتي ابرنمي گريد به حال ما
همه از من گريزانند، توهم بگذر از اين تنها
نظرات شما عزیزان:
سلام دوست خوبم اگه تمایل داشته باشی با هم تبادل لینک بکنیم خبرم بده.
پاسخ:مرسی حتما میخوام
تبادل
لینک هوشمند
